รูปของBenQ11

บรึ๋ยยยยยยยย

แวะมาลงครับ

แวะมาลง

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx

[spoiler]

วันนี้ขอเขียนไดอารี่เริ่มเรื่องแต่เช้ามืดหน่อย เพราะวันนี้เป็นวันที่สุดประหลาดวันหนึ่ง

แน่นอน ผมไม่ได้นอนมา55วันแล้ว ก็งานขุดเจาะมันยังไม่เสร็จนี่นา


โอว..โทษทีบ่นเรื่องไม่เป็นเรื่องมากไป เข้าเรื่องดีกว่า


วันนี้ผมได้รับข้อความที่ทำให้ผมอดตะลึงไม่ได้ เป็นข้อความที่ถูกส่งมาจากต้นทางเมื่อ2สัปดาห์ก่อน












แสดงว่าคงไกลพอดูเลย ไม่บอกชื่อคนส่ง


แต่ข้อความที่โชว์ทำให้ผมชะงักโดยพลัน














"มอริซตายแล้ว??" มอริซคนนั้นเนี่ยนะ?? นอกจากคำ3คำ ก็ยังมีรายละเอียดพิกัดบอกตำแหน่งให้ผมไปงานศพมันด้วย....


เฮ้อ...ตายไปแล้วยังจะเอาอะไรกับผมอีกเนี่ย??



ตกบ่ายหลังจากที่ผมบอกลาเพื่อนร่วมงานในวงเสื่อ ผมก็ไปบอกลานายช่าง

นายช่างเป็นหัวหน้าที่ดีครับเข้าใจอะไรง่ายขอแค่บอกความจริง แถมให้เงินเดือนส่วนต่างผมอีกเหอๆๆ

จากพิกัดที่ระบุใว้คงจะใช้เวลาเดินทางพอสมควร ผมก็ถือโอกาสนี้เล่าเรื่อง มอริซให้อ่านหน่อยล่ะกัน


มอริซเป็นพี่คนโตในกลุ่ม3พี่น้อง ตระกูลบิกิน(Begin) เจ้าพวกนี้มักไปใหนมาใหน3คนเสมอ


มอริซจัดว่าเป็นเพื่อนก็ไม่อยากจะนับ เป็นศัตรูก็ไม่ใช่ เป็นพวกเดียวกันก็ไม่เชิง มันพูดยากที่จะบอกความสัมพันธ์ระหว่าผมกับเจ้าหมอนั่น

ส่วนตัวผมไม่ค่อยจะชอบเจ้าหมอนั่นเท่าใหร่ แต่มันก็เคยช่วยเหลือผมหลายอย่างอยู่เหมือนกัน












เจ้ามอริสมันจะมีความสามารถพิเศษอยู่อย่างหนึ่งนอกจากพลังเวทย์อันมหาศาล

นั่นคือพลังในการมองเห็นอนาคต(เคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้วเหมือนกัน)


ใช่ว่าพลังนี้จะหายากอะไร เพราะเฉลี่ยแล้ว ในระบบสุริยะหนึ่งจะมีคนมีพลังแบบนี้สักคน(พลังเห็นอนาคต)


แต่ที่น่ากลัวที่สุดที่ผมไม่อยากจะเข้าใกล้มันเลย นั่นคือพลังในการ"คำนวนอนาคต"

รู้จักทฤษฏีสมคบคิดใหม? เจ้าหมอนี่แหล่ะต้นตำหรับเลย...











การวางแผนเป็นหมื่นปีเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ

โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าตัวเองนั้นถูกจับอยู่ในแผนของมอริซนานแล้ว

หากมอริซไม่บอกเรื่องนี้กับผมด้วยตัวเอง ผมคงไม่รู้ตัวเลยว่าบางครั้งตัวเองอยู่ในแผนการคำนวนของมันตลอด..

แต่ใช่ว่าสิ่งที่มอริซทำนั้นจะไม่ใช่เรื่องไม่ดีเสียทีเดียวนะ การยอมเสียส่วนน้อยเพื่อส่วนใหญ่หลังผลลัพธ์นั้นสำเร็จ มันก็ทำให้ผมไม่ติดใจในสิ่งที่มันทำ


แต่ก็อย่างว่า มันอึดอัดน่ะหากผมต้องอยู่ใกล้คนที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าตลอด...


ถ้าผมจำไม่ผิดครั้งสุดท้ายที่ติดต่อกัน มันโทรมาหลังจากที่ผมกำลังถล่มค่ายตามที่มันร้องขอหรือไงนี่แหล่ะ...จากนั้นมันก็ให้ผมทำอะไรแปลกๆอีกเป็นคำขอสุดท้าย

จนวันนี้กลับได้ข้อความว่า "มอริซตายแล้ว"เฉยเลย....

มอริซมักจะอยู่ถูกที่ถูกเวลาเสมอ เหมือนทุกอย่างถูกคำนวนใว้ก่อนนานแล้ว

ครั้งหนึ่งมอริซเคยบอกผมว่า มันเห็นแกแลคซี่เหมือนกล่องปริศนาที่มีความซับซ้อนและรายละเอียดต่างๆให้มันหาเส้นทางในการไปสู่จุดหมาย ความเป็นไปได้ในรูปแบบต่างที่เกิดขึ้นมอริซเห็นหมดทุกซอกทุกมุม

ฟังดูแปลกๆ แต่ผมก็เชื่อว่ามันเห็นอย่างนั้นจริงๆ









ถึงผมจะไม่ค่อยชอบมอริสเสียเท่าใหร่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าหลายครั้งที่มันช่วยเหลือผมให้รอดพ้นจากปัญหา ที่ผมก่อขึ้นมาหลายครั้งอยู่....ทำให้ผมนึกถึงหญิงสาวคนหนึ่งขึ้นมาได้เลย...











ที่ผมยอมมางานศพมอริซไม่ใช่เพราะเห็นแก่ความเป็นเพื่อนหรืออาลัยอะไรนะ ขนาดงานแต่งเมียมันก่อนหน้านี้ผมยังไม่ไปเลย

แต่มอริซที่มองเห็นอนาคตล่วงหน้าพร้อมกับความสามารถในการคำนวนอนาคต จู่ๆมาตายเสียได้ จึงเป็นอะไรที่ผมสนใจมาก จะว่าป่วยตายก็คงไม่ใช่เพราะเจ้าคนเล็กมันเป็นหมอสุดเก่งเอามาทำเป็นไซบอร์กยังได้เลยมั่ง?



อา...นี่หรือ ที่ๆมอริซอยู่...


อืม...มันอ่านมาครอสมากไปหรือเปล่านี่?


ช่างเถอะเข้าไปก่อนล่ะกัน..

เมื่อผมมาถึงที่นี่แล้ว...



อา...น่าเสีย...ที่ผมมาช้าไป งานศพของมอริซจบไปเมื่อเดือนก่อนแล้ว



แต่ก็ยังดีที่ผมยังได้พบน้องของมอริซ ที่ต้อนรับขับสู้ผมอยู่อย่างประหลาดใจเพราะไม่คิดว่าผมจะมา












ใหนๆก็มาถึงแล้ว แถมเจอหน้าของอดีตเพื่อนเก่า

ก็ขอแนะนำเลยล่ะกัน เจ้าหมอนี่ชื่อ "เบลค" น้องชายคนรองของมอริซ

สมัยที่ยังเคยต่อสู้กันที่สงครามแสนปี ผมไม่เคยชนะมันเลยแม้แต่ครั้งเดียว

จัดว่าเป็นเทพนักรบในสายตาผมก็ว่าได้..มันอ่านการเคลื่อนไหวของผมได้ตลอดเหมือนอ่านใจผมได้เลย

แต่เมื่อเป็นเพื่อนกันแล้วก็จัดว่ามันเป็นคนที่นิสัยดีเลยทีเดียว...














แน่นอนว่า อีกคนที่ไม่พลาดโผล่มาแจม


ตัวแสบ "รอปบิ้น" น้องคนเล็กของตระกูล"บิกิน"

รอปบิ้น เป็นพวกมีความคิดประหลาดในสายตาผม หมอนี่มีพลังเวทย์สายทำลายที่มากกว่าพี่มันทั้ง2

แต่กลับไม่ใช้ แต่ไปทุ่มกับเรื่องวิทยาศาสตร์สายแพทย์แทน

ผมยังเคยพลาดท่าถูกมันจัดไปทดลองอยู่หลายปีเลย..เหอๆๆ











หลังจากพูดคุยเรื่องข้อความที่ถูกส่งมา ทั้ง2กลับปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นคนส่งมา

เพราะคนที่ติดต่อผมนั้นมีแต่มอริซที่รู้เบอร์ติดต่อผม

มันก็สร้างความฉงนอยู่ไม่น้อย

ในขณะที่ผมพูดคุยอยู่ก็มี หญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาไกล้ผม

2พี่น้องเรียกเธอว่า "รอง ผอ."

ไม่นึกว่าเธอจะยังอยู่....ผ่านมาหมื่นปีเห็นจะได้กระมัง


อาบิสเกท สาวน้อยในตอนนั้น เธอดูโตมากขึ้น..ทั้งบุคลิคและ..หน้าอก เหอๆๆ













ผมดีใจมากที่เจอ อาบิสเกท จึงรีบเข้าไปทักทายทันที
















แต่ดูเหมือนเธอจะจำผมไม่ได้อ่า....

ผมพยายามรื้อฟื้นเรื่องเก่าๆ เผื่อเธอจะจำผมได้

แต่ดูเหมือนว่า เธอจะจำผมได้นะครับ

เพียงแต่ตอนนี้เธอบอกผมว่า เธอเป็นผู้ทรงศีล จึงต้องวางตัวให้สำรวมเสมอ..ไม่เข้าใจง่ะ...













เรื่องของอาบิสเกท หรือชื่อจริง ฮิโซกะ ผมว่าผมคงไม่ต้องอธิบายความเป็นมาของเธอมากนักเชื่อว่าหลายคนคงรู้อยู่แล้วเพราะผมพูดถึงเธอบ่อยๆ


เธอเป็นผู้หญิงที่วิเศษ...มาก แต่ในขณะเดียวกันก็รับมือยากมากด้วยเหอๆๆ



นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ..


"ผมอาบน้ำมาแล้วนา...."

จู่ๆเธอก็ทักผมว่า ผมดูเปลี่ยนไปมาก เฮ้ๆไม่จริงน่า ผมโกนหนวดเคราทุกเช้านะครับเหอๆๆ














แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ผมมีเรื่องอยากจะถามมากมายเยอะทั้งเรื่องมอริซ เรื่องของสถานที่นี้ และแน่นอนเรื่องของอาบิสจังสุดสวย



แต่ก่อนผมจะได้อ้าปากพูด


อาบิสจัง ก็ค่อยๆสวมกอดผมและเริ่มทักทายอย่างเรียบง่าย...













จากนั้นเธอก็ไม่พูดอะไรเลย...

อืม...ใว้ค่อยถามพรุ่งนี้ล่ะกัน



ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริง...เหอๆๆ














จบวัน

ขั้นไดอารี่ด้วยรูปเที่ยวทะเลย*3*

Spoiler:

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด

เป็นอะไร??เหอๆๆๆ

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx


[spoiler]

วันนี้มีเรื่องมากมายให้คิด ที่จริงก็คิดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

ว่าทำไมที่นี่มันถึงมีกฏระเบียบอะไรมากมายนัก

แค่จะหาที่พักยังต้องลงทะเบียนถ่ายรูปอะไรไม่รู้เยอะแยะ

แถมผมต้องเสียเงินค่าที่พักเองด้วย แต่ช่างเถอะอย่างน้อยเช้านี้เจ้า2พี่น้องมันก็แวะมาเลี้ยงข้าวเช้าเหอๆๆ



ก็...ต่อจากเมื่อวาน ผมมีเรื่องที่จะสอบถามมากมาย

และเรื่องแรกที่ผมอยากจะถามก็คือ มอริซมันตายได้ยังไง??

"อย่าบอกนะว่ามันตายคาอกเมียมัน เพราะมันเพิ่งแต่งงานไปเมื่อไม่กี่ปีเองนี่นาเหอๆๆ"


















"หา?? มันตายอย่างนั้นจริงๆอ่ะ??"














หลังจากที่สดับรับฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ผมขอสรุปแบบบรวบยอดเลยว่า



มอริซมันตายคาอกเมียมันจริงๆ(นี่ผมฮาไม่ออกนะนี่..) และเมียของมอริซก็ยังอยู่ที่นี่...


สถานที่บนยานลำนี้คือโรงเรียนเวทย์มนต์ที่มอริซได้รวบรวมนักเรียนจากทั่วจักรวาล...อืม..โรงเรียน..เวทย์มนต์(เจ้ามอริซเอ็งเป็นโอตาคุใช่ใหม?)


ส่วนอาบิสจังตั้งแต่ผมฝากเธอใว้กับเจ้ามอริซ เธอก็ฝึกแนวทางปฏิบัติธรรม และร่วมก่อตั้งโรงเรียนแห่งนี้พร้อมกับเจ้า3พี่น้อง



อืม...ประมาณนี้สินะ

แต่ดูๆไปก็แปลกดี ที่เจ้าน้องๆของมอริซดูจะไม่ค่อยจะโศกเศร้าเสียใจอะไรกับการตายของพี่ตัวเอง

ทั้งๆที่เจ้าพวกนี้ไปใหนมาใหนกันตลอดเสมอ เจ้าพวก"บิกิน"นี้มันมีความสัมพันธ์กันแปลกๆแฮะ..




เออว่าแต่เมียมอริซนี่มันใครหว่า??


ขณะที่ผมกำลังใช้ความคิดเรียบเรียงเรื่องราวอยู่


อาบิสจังที่มาทีหลังก็เข้ามาทักทายผม...
















หืม??....หรือว่า?????

อาบิสจัง เป็นลูกของมอริซซซซซ ///ไม่ใช่ละ

อาบิสจังเป็นคนหัวไว เธอบอกว่าได้ยินเรื่องที่พวกผมคุยกันระหว่างที่เธอเดินมา

จึงพอจะเดาได้ว่าผมคิดอะไรอยู่...

เธอจึงปฏิเสธอย่างเรียบง่ายว่าเธอไม่ใช่ภรรยาของมอริซ

จริงๆแล้วผมแอบดีใจนะนี่เหอๆๆ













ก่อนที่พวกผมเฮฮากันมากไปกว่านี้ อาบิสจังจึงแทรกพวกผมด้วยสิ่งที่เธอนำมาด้วย


เธอบอกว่ามันคือจดหมายที่มอริซฝากเธอใว้ ก่อนที่มอริซจะเสียชีวิตสัก4-5วัน


ซึ่งต้องการจะส่งให้ใครสักคน ที่ไม่ใช่อาบิสจัง และน้องๆของมัน















อืม...นี่มันยุคสมัยใหนแล้ว ใครเขาเขียนจดหมายเชยๆส่งกันแบบนี้อีก...



แล้วผมก็ต้องสะดุดกับความคิดตัวเอง เพราะมันไม่ใช่จดหมายธรรมดา

ซองของมันถูกเวทย์มนต์ ขั้นสูงผนึกใว้ ผมรู้จักเวทย์มนต์นี้ ถ้าไม่ใช่คนที่ผู้ส่งต้องการให้เปิดอ่าน

ยังไงๆมันก็ไม่เปิด ได้แต่ทำลายทิ้งเท่านั้น

ซึ่งปกติแล้ว คนที่ใช้วิธีแบบนี้จะเป็นพวกการส่งข้อมูลลับสุดยอด

หรือเป็นข้อมูลที่เปิดเผยต่อคนอื่นๆไม่ได้

ซึ่งผมก็รู้สึกประหลาดใจว่าทำไมซองจดหมายเวทย์มนต์นี้ถึงตอบสนองต่อผม?


















มอริซตั้งใจส่งจดหมายลับนี่ถึงผม???



เมื่อผมอ่านเนื้อความในจดหมายแผ่นเดียวนี้ ยิ่งทำให้ผมสับสนงงงวยโดยแท้


ผมถือว่านี่คือจดหมายของผม ซึ่งผมจะเผยแพร่ต่อใครหรือไม่มันก็เรื่องของผม


.....และผมก็ตัดสินใจหันเนื้อจดหมายให้น้องๆของมอริซดู




"นี่มันอะไรกัน??"

เนื้อความในจดหมายสั้นและได้ใจความ

เพียงชั่ววูบ...ผมรู้สึกได้ถึงจิตอาฆาตที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรง

ซึ่งมันแค่แป๊ปเดียวจริงๆ แต่ที่แน่ๆมันมาจากทางคนใดคนหนึ่งของ2พี่น้องแน่นอน












ช่างเถอะ ข้อความบางอย่างในจดหมาย อาจจะไปสะกิดใจใครสักเรื่องก็ได้..

อาจจะเรื่องยกตำแหน่งผอ. ที่เจ้าพวกนี้ร่วมกันสร้างมาแล้วจู่ๆก็ยกให้ผม...มั้ง?

ถ้าใช่เรื่องนี้ก็สบายใจได้ ผมคงไม่รับตำแหน่งผอ.อะไรนั่นหรอก...


ผมจึงรีบเปลี่ยนเรื่องไปคุยถึงรายละเอียดอื่นๆ

อย่าง เรื่องลูกสาวของมอริซ ที่เจ้าแสบ(รอปบิ้น)บอกผมว่าเดี๋ยวจะติดต่อให้มาเจอกับผม














แต่ถึงกระนั้น ผมก็เลี่ยงไปคุยกับอาบิสเกทแทน เพื่อจะได้ฆ่าเวลารอลูกสาวของมอริซมา


ปล่อยให้เจ้า2พี่น้องนั่นไปคุยกันเองเหอๆๆๆ