รูปของBenQ11

วันที่ 3

ผู้ช่วยสุดยอดดดด

วันที่ 4

เอิ่มมม ตราขวดชูกำลังนั่นมัน..........

วันที่ 5

วันที่ 6

วันที่ 7

วันที่ 8

วันที่ 9

วันที่ 10

วันที 11

วันที่ 12

วันที่ 13

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx



วันนี้ ขอเล่าแบบรวบรัดเลยล่ะกัน ผมและคนอื่นๆมาอยู่ที่ดาวในเขตปกครองพิเศษเพื่อตามหา"มารฝัน"

โดยเริ่มจากการตามหากลุ่มฮู้ดดำซึ่งน่าจะหาตัวได้ง่ายกว่าแล้วค่อยสาวไปให้ถึงมารฝันทีหลัง

แต่ทุกอย่างกลับง่ายกว่าที่คิดจนน่าตกใจ เมื่อสมาชิกกลุ่มฮู้ดดำ เข้ามาพบพวกผมถึงเมืองหน้าด่านเองเลย ราวกับรู้ว่าผมพวกจะมายังไงอย่างนั้น

กลุ่มฮู้ดดำ ยื่นเงื่อนไขให้พวกผมพำนักอยู่บนดาวดวงนี้ ชั่วคราวอีก13วัน เพื่อแลกกับการได้พบกับมารฝัน ฟังดูแปลกๆ ไอ้เงื่อนไขประหลาดๆแบบนี้ผมช่างคุ้นเคยจริงๆ..

แต่ช่างเถอะ ผมยังมีลูกศิษย์มารฝันเป็นตัวประกันอยู่ แถมไงๆก็อยู่ในถิ่นของมันอยู่แล้ว ผมจึงอยู่เที่ยวที่นี่ชั่วคราวพร้อมกับยัยเบอร์5และยัยผู้ช่วย

















....13วันที่ผมพวกเตร็ดเตร่ อยู่บนดาวนั้น ผมก็ได้สอบถามชาวเมืองถึง องค์กรฮู้ดดำ และมารฝัน

แม้ไม่ได้แปลกใจมากนัก แต่บนดาวดวงนี้ก็ไม่มีใครรู้จัก มารฝันหรือแม้แต่องค์กรฮู้ดดำเหมือนกัน


....13วัน ที่มีเรื่องฮาๆ สนุกๆตามประสา1(2)หญิง 1(2)ชาย สิ้นสุดตรงที่ สมาชิกของผมทั้ง2 ถูกพลังมารฝัน จู่โจม..


แน่นอนว่าไอ้พวกลองของโดยที่ไม่รู้ว่าผม immune magic นั้นมักพบหายนะเสมอ



อืม...ผมได้เจอกับมารฝันแล้ว...


ไอ้อ้วนนี่แหล่ะ





















ผมพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมจึงไม่มีใครเคยเห็นมารฝัน แม้ไม่ค่อยเกี่ยวกับผมแต่ก็จะอธิบายให้ฟังคร่าวๆ

พลังของมารฝันมีลักษณะแบบออร่าซึ่งแสดงผลโดนตรงกับผู้ที่อยู่ในรัศมีสามารถแผ่ได้เต็มที่2.5กิโลเมตร ในสภาวะปกติ

แต่ถ้าแผ่พลังเต็มที่จะอยู่ที่20กิโลเมตร แน่นอนการบีบพลังเข้ามา มันก็บีบได้ที่3เมตร ดังนั้นถ้าใครไม่ระวังหรือมีพลังต้านทานไม่มากพอ

ไม่มีทางที่จะได้แตะตัวมารฝันได้เลย...เอาเท่านี้ดีกว่า เพราะมันไม่ใช่ประเด็นของวันนี้

เรื่องที่ใหญ่กว่านั้นกำลังจะตามมา

ผมได้เข้าไปดึงสมาชิกอีก2คนให้ตื่นจากความฝัน...ใช่แล้ว...ผมจำต้องเห็นความฝันของพวกเธอโดยที่ไม่ตั้งใจ

ผมได้รู้แล้วว่า ยัยเบอร์5มีอดีตอย่างไร แม้จะเป็นสิ่งที่เธอวาดฝันในอุดมคติแต่ผมก็พอจะเดาๆถึงเรื่องราวได้แล้ว

ทันทีที่เธอพบผมและรู้ว่าตัวเองอยู่ในความฝัน..มันคงไม่สำคัญเท่าสิ่งที่ผมเห็นตัวตนของเธอกระมัง?















แม้แต่ยัยผู้ช่วยเอง ก็มีเรื่องราวที่ทำให้ผมตกตะลึงไม่แพ้กัน...เอาเถอะเรื่องพวกนี้ผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง

แต่ผลพวงจากการที่เธอเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะเธอรู้ว่าผมเห็นตัวตนของเธอนะ

แต่เป็นผลจาก "ยา" ที่เธอต้องพกมาทานใว้เพื่อรักษาสมดุลย์ร่างกาย เธอเอามาไม่พอ

ซึ่งเธอเองก็ไม่บอกผม...


เมื่อร่างกายรักษาสมดุลย์ไม่ได้ ร่างที่แท้จริงของเธอจึงค่อยๆเผยออกมา แม้จะไม่เป็นชื่อทางการ

แต่ผมก็ขอใช้คำว่า เธอเป็น"คิไมร่า"












เอาล่ะกลับเข้าเรื่องหลักละ มารฝัน ถูกผมจับได้ก็จริง แต่ สิ่งที่ตามมาก็คือ หัวหน้ากลุ่มฮู้ดดำ ก็โผล่มาขอมารฝันคืนด้วยตัวเอง

ในขณะเดียวกัน อันดับ4(ราชินีสับปะรด) ก็ตามมาสมทบทีหลังพร้อมหมายนำจับ ที่ทางโรงเรียนส่งมา(ออกโดย เบลค)

อันดับ4 อธิบายว่าเธอไปเจองานนี้โดยบังเอิญ..จริงๆแล้วผมเองแหล่ะที่เป็นคนแจ้งเบาะแสล่วงหน้าว่า มารฝันอยู่ในเขตปกครองพิเศษนี้

แต่ก็ไม่คิดว่า เบลค มันจะออกงานจับมารฝันพ่วงมาให้ด้วย จะด้วยเหตุผลอะไรก็เถอะ


ทุกอย่างลงตัวเหมาะเจาะมากๆ


...เมื่อต่างฝ่ายต่างมีความต้องการไม่ตรงกัน จึงไม่แปลกที่จะต้องปะทะกันซึ่งๆหน้า

หัวหน้ากลุ่มฮู้ดดำ แม้ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็รู้สึกคุ้นชื่อเหมือนเคยได้ยินที่ใหนมาก่อน...

"เซต้า" คือชื่อของหัวหน้ากลุ่มฮูดดำ


ผมรู้สึกดี ที่เซต้าเลือกเจรจาก่อน(เฉพาะเรา2คน) แทนที่จะมาปะทะกับผมซึ่งๆหน้า

แต่คำถามแรกสำหรับผมเหรอ?


ก็...คำถามเดิมๆ



"รู้จักมอริซหรือเปล่า?"


ผมแอบหัวเราะเล็กๆภายใต้ผ้าคลุม เมื่อเซต้าบอกผมว่า มอริซคือ1ใน ผู้ก่อตั้งกลุ่มฮู้ดดำและคอยสนับสนุนองค์กร

แม้เขาจะเสียใจที่รู้ว่ามอริสเสียชีวิตไปแล้ว แต่เจตนารมณ์ ขององค์กรก็ยังคงเดินหน้าต่อไป

เซต้าเชื่อในคำทำนายของมอริซ เพราะมันถูกเสมอ..


ผมถลึงตา กับคำพูดของเซต้า เมื่อถามผมถึงเหตุการณ์ดาวโอเวอร์มายด์ ว่าผมได้ไปหรือเปล่า?

และประโยคที่2เมื่อได้รับคำตอบจากผมแล้วว่า ผมไปที่นั่นมา













บัดซบจริงๆ แม้แต่เด็กโอเวอร์มายด์คนนั้นก็ยังอยู่ในเส้นทางของมอริซ..

เซต้าอธิบายถึงการมีอยู่ถึงองค์กรฮู้ดดำให้ผมฟังก่อนที่ผมจะตัดสินใจอะไร

ซึ่งก็ตามที่ผมได้ยินมาก่อนหน้านี้ มอริซได้ทำนายใว้ว่า ในอนาคตที่จะถึงนี้

จะเกิดสงครามใหญ่ของจักรวาลฝั่งเราจากการถูกรุกรานของจักรวาลใกล้เคียง

มอริซจึงเตรียมการต่างๆเพื่ออุดรูนั้น โดยการจัดเตรียมเส้นทางต่างๆ เพื่อให้ฝั่งเราสามารถรับมือได้ง่ายที่สุด

"มารฝัน" เป็นบุคคลที่องค์กรจำเป็นต่อการสร้างศรัทธาและสาวก โดยเฉพาะกลุ่มทุนที่สนับสนุนองค์กร

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกกลุ่มทุนในเขตปกครองนี้

ความสามารถของมารฝัน สร้างความสุขแก่บุคคลบางประเภทได้ และก็สามารถสร้าง"บุญคุณ" ให้แก่เหล่ายอดฝีมือที่เข้าร่วมองค์กรได้ด้วย


..แต่สิ่งที่จะขาดไม่ได้เลยโดยที่ มอริซกำชับใว้ว่า แผนการจะสำเร็จ100%ได้นั้น ต้องมีผมเข้าสู่องค์กรด้วย..













...แน่นอนผมปฏิเสธโดยไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เซต้าพล่ามมาเลยแม้แต่น้อย เพราะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม


และผมก็รู้จักมอริสดี...อย่างน้อยก็รู้จักดีกว่า ที่เซต้ารู้จักมอริสล่ะกัน



เมื่อการเจรจาล้มเหลว เซต้าบอกผมเพียงสั้นๆว่า

มันเองก็มีคิดเอาใว้แล้วว่าผมคงปฏิเสธ เพราะมอริซเล่าเรื่องเกี่ยวกับผมมากมาย

ตั้งแต่วิธีคิดของผม ไปจนถึง...จุดอ่อน?



ดังนั้นการตัดเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างการกำจัดพวกขัดขวางเส้นทางแห่งเจตนารมณ์ที่ยิ่งใหญ่ องค์กรก็พร้อมทำทันที



อืม...นี่เขาเรียกว่าการขู่กันหรือเปล่าหว่า??

เซต้ามันเชื่อจนหมดใจเลยว่า สิ่งที่มอริซ ทำนายนั้นเป็นจริงเสมอ

ผมก็ไม่เถียงหรอกนะว่า ไอ้บ้านั่นมันจะคำนวนห่าเหวอะไรไปเรื่อยแล้วผลลัพธ์ก็จะได้ตามที่มันต้องการเสมอ

ไม่ว่าผมจะทำยังไงแก้ไขหรือฝืนอย่างไร ก็ไปเข้าทางมันทุกดอกตลอด

....แต่เดี๋ยวผมจะพิสูจน์ให้ดูว่า ผมคิดยังไงกับเรื่องนี้...

ของแบบนี้คุยด้วยปากไม่รู้เรื่อง

ผมยื่นเงื่อนไขกับเซต้าหากมันกำจัดผมได้ ก็เอากุญแจปลด"ตรวน"นี้เอามารฝันไป

พูดแค่นี้มันก็คงเข้าใจแล้วว่าตรวนนี้หากไปยุ่งโดยไม่ใช้กุญแจผลจะเป็นอย่างไรกับมารฝันและศิษย์ของมัน..


ซึ่งผมก็อยากจะรู้ว่ามันจะติดกับผมใหม?












....จริงอยู่ ที่เซต้ายอมรับเงื่อนไขโดยง่าย แต่ตัวแปรหลายๆอย่างมันดูจะไม่ง่าย...สำหรับผม


เซต้าบอกผมว่า สาเหตุที่ให้พวกผม"รอ"อยู่บนดาวดวงนี้ 13วัน แน่นอนมอริซเป็นคนบอก และก็เชื่อว่าผมต้องยอมรอ

แต่แท้จริงแล้ว ผมมาที่ดาวดวงนี้ก่อน 13วัน ก่อนวันที่"อาวุธ"ที่ถูกวิจัยขึ้นเพื่อ กำจัดผม มันถูกสร้างเสร็จพร้อมใช้ในวันนี้พอดีต่างหาก

ในกรณีที่ผมปฏิเสธเงื่อนไข ที่มอริซปูใว้ ก็ขอให้ใช้ "สิ่งนี้" กำจัดผมเพื่ออุดช่องว่างของเส้นทาง แห่งอุดมการณ์

ผมตั้งสติทันทีที่ได้เห็น ลวดลายของคมขวานนั้น...มันเป็นคมแร่ ที่มีใว้จัดการผมจริงๆ ผมรู้จักมันดี

เพราะมันคือ แร่แบบเดียวกับพลัง ที่"เบลค"(น้องมอริซ)ใช้ในการกำจัดศัตรูแบบไร้ที่ติ

ผมไม่รู้ว่ามันไปทำยังไงถึงได้สิ่งนี้มา แต่หากคำนึงถึง มอริซเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง กับเงินทุนที่เพียงพอในการพัฒนา ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าใหร่


"อืม...มี3แขนหรือ??"


"ข้าต่างหากที่ควรจะเป็นคนบอกว่า ไม่อยากสู้ด้วยเลย..."
















บอกตามตรงว่าผมไม่เคยประมาทคู่ต่อสู้ คนใหนเลย แต่คู่ต่อสู้ต่างหากที่มีพลังแฝงอันเหลือเชื่อเกินกว่าที่ผมจะประเมินได้

โดยเฉพาะคู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ "เซ้ต้า" ชื่ออันแสนคุ้นเคย แต่คิดไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ใหน แต่เอกลักษณ์ มี3แขน ยิ่งทำให้ผมลางๆกับความทรงจำมาก

เหมือนเมื่อเกือบพันปีก่อนจะเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

พลังอันหนักหน่วงถูกพิสูจน์ได้ด้วย การฟาดฟันครั้งเดียว มันบ่งบอกถึงขุมพลังของคู่ต่อสู้ได้โดยพลันว่าคู่ต่อสู้มีพลังเท่าใหร่


ผมและเซต้ามองหน้ากันเหมือนคนประเภทเดียวกัน ต่างคนต่างรู้ว่า หากจะเล่นกันเต็มที่ ต้องไม่ใช่"ที่นี่"

ขุมพลังที่เซต้าปล่อยออกมามากเกินกว่าที่ผมจะประมาณใว้..

เซต้าเอ่ยปากเพียงสั้นๆว่า ไม่ต้องห่วงเพราะนอกจากตนแล้ว สมาชิกที่ติดตามมาด้วยไม่มีใครมีพลังขนาดทำลายดาวได้

..มันบ่งบอกได้2อย่าง นั่นคือยังมีสมาชิกที่(ไม่ได้ตามมา)เหลือ ที่มีพลังมากมายกว่านี้อยู่อีก หรือ ไม่ต้องกลัวว่าสมาชิกที่มากับผมจะถูกกำจัดโดยง่าย...

ไม่ว่าจะเป็นทางใหนผมไม่ขำแน่นอน


ผมถามเซต้า ด้วยคำถามง่ายๆ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะตอบอย่างไร?


"อะไรทำให้เอ็ง ต้องจริงจังกับเรื่องนี้ด้วย? อยากเป็นฮีโร่นักเหรอ?"














คำตอบของเซต้า มันยิ่งเรียบง่ายกว่า...


พลังเกิดจากความโกรธ ความโกรธเกิดจากความกลัว ความกลัวเกิดจากความไม่รู้ ความไม่รู้เกิดจากการคาดหวังในอนาคต

ความคาดหวังในอนาคตเกิดจาก การมีความรัก การมีความรักเกิดจากการรู้จักสูญเสีย

มันเป็นทฤษฏีการก่อเกิดพลังที่พื้นฐานมากๆใครๆก็เข้าใจได้..

แผนการครั้งนี้หากไม่สำเร็จ ทุกชีวิตย่อมล้มตาย แต่หากสำเร็จ แม้ไม่ร้อยเปอเซนต์ แต่ก็ช่วยได้หลายชีวิต

แต่...เซต้าจะต้องตายตามคำทำนาย หากไม่ได้ผมเข้าร่วมกลุ่ม..


มันบอกผมว่า ผมคงไม่เข้าใจคำๆ(ครอบครัวและความรัก)นี้ เพราะมอริซเล่าให้มันฟัง เกี่ยวกับผมว่า ผมมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง

ไม่เคยมีใจให้กับใครและอะไรทั้งสิ้น...

ดังนั้นเซต้าจึงเตรียมใจใว้อยู่แล้ว ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้างหน้า แต่ด้วยสิ่งที่เซต้าอยากปกป้องแล้วเขาจึงยอม..

ผมไม่แน่ใจว่ามอริซ บอกกับเซต้าแบบนี้เพราะเข้าใจผมแบบนั้นจริงหรือเปล่า??

มันอาจจะจริงก็ได้













คำพูดของมอริซ ที่บอกต่อเซต้าเกี่ยวกับผม ซึ่งเซต้าเชื่ออย่างหมดใจ เป็นจริงแน่นอน

จริงอยู่ที่เมื่อก่อนผมเคยเป็นผู้เฝ้าดู ดูความเป็นไปต่างๆของจักวาลโดยที่ต้องปล่อยให้ทุกอย่างวิ่งไปในแบบที่มันควรจะเป็น

แต่รู้ใหม? ผมเลิกเป็นผู้เฝ้าดูเพราะใคร?

เพราะมอริซ นั่นแหล่ะที่เป็นคนบอกให้ผมเลิกเป็นผู้เฝ้าดู และให้ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการ..

มันเป็นคำพูดเดียว ที่ทำให้ผมรู้สึกดีกับมอริซที่สุด เพราะตั้งแต่ผมมีชีวิตอยู่ มาไม่เคยมีใครเข้าใจถึงการมีอยู่ของผมเลย

ซึ่งคำพูดของมอริซ อาจจะเป็น"ข้ออ้าง" สำหรับผมที่เลือกจะหลีกหนี "ความจริง"ของตัวเอง


แต่ตอนนี้ผมว่าผมเข้าใจอะไรหลายๆอย่างแล้ว

ผมมองดู เซต้า ด้วยอารมณ์สงสาร

ว้าวคุณเบนคิวนี่ยังอยู่เเหะ ผลงานของคุณนี่เป็นอะไรที่เป็นตำนานได้เลยนะ 5555 อยู่นานมาก เเต่ขอบอกตรงๆ ตัวละครของคุณ นั้นออกเเบบได้ดี ตรงมันมี สตอรี่ของมันเป็นตัวของตัวเองเเละหน้าจดจำ จะให้เปรียบเที่ยบก็คงเหมือนกับ พวกรถเก่า เเต่ราคายังเเพงหูฉี่ ยังไงก็วาดผลงานไปเรื่อยๆนะครับ ยังมีผมที่คอยติดตามเสมอ

^^^

^^

ขอบคุณครับ ^^

มอริซอาจจะพูดถูกตรงที่ ผมมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง แล้วใครบ้างล่ะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง?

การที่ เซต้า ใช้ครอบครัวเป็นแรงผลักดันให้ตัวเองแข็งแกร่ง เพื่อที่จะปกป้องเพื่อคนที่ตัวเองรัก

นั่นก็เป็นการทำเพื่อตัวเองเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? แล้วถ้าไม่ใช่เซต้าแต่เป็นตาสีตาสาที่ไร้พลังล่ะ?

เขาจะยอมกระโดดเข้ากองไฟที่ร้อนแรงดั่งดวงอาทิตย์ซึ่งมันไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย หรือกลับไปกอดคนที่ตัวเองรักเพื่อรอให้ถูกเผาผลาญพร้อมกันดี?
















มอริซอาจพูดถูกตรงที่ผม ไม่มีหัวใจให้ใคร เพราะผมไม่เคยเหลือใครอยู่แล้ว

ผมมีชีวิตอยู่อย่างยาวนาน เสียจนผมกลายเป็น"คนอื่น"ได้เสมอ

ผมผูกมิตรกับคนรอบข้างมากมาย แต่สุดท้ายผมก็เป็นคนเดียวที่ได้อยู่ดูวาระสุดท้ายของทุกคน

แล้วผมจะมีหัวใจไปเพื่ออะไร?













....ทั้งหมดนี้อาจจะเป็นความจริง ในมุมมองของมอริซ หรือในมุมมองของคนอื่นๆ...

แต่...ผมจะบอกอะไรให้รู้ใว้นะ...

ไอ้ทฤษฏี หรือตรรกะ อะไรพรรค์นี้ มันเอามาใช้อะไรกับผมไม่ได้

เพราะผมไม่ใช่ สิ่งปกติในจักรวาลนี้


ตัวตนจริงของผมคือผู้เฝ้าดู

และดูเหมือนผมจะคงเป็นอย่างนั้นต่อไป...














อย่างที่บอกไป ของแบบนี้มันใช้ คำพูดไม่ได้


มันต้องพิสูจน์ ด้วยการกระทำ













จบตอน

แอร้กกกกกก สังเวียนหัวเขียวนี่ ต้องเป็นอวกาศเท่านั้น ไม่งั้นคงไม่มีพื้นให้ยืนละ ToT

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx




ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว หากต้องยืดเยื้อ แต่เราต่างก็รู้ว่าเราไม่สามารถเอาจริงกันได้ในแถมดาวแถวนี้..


ก็ได้แต่หวังว่า ยัยเบอร์5 จะเอาตัวรอดได้อีกครั้ง รวมไปถึงคนอื่นๆด้วย















ตามที่บอกไปก่อนหน้านี้ ผมรู้ถึงขุมพลังของเซต้าตั้งแต่การฟาดอาวุธครั้งแรกแล้วว่า หมอนี่มันอันตรายกว่าที่เห็น

ก็แหงล่ะ ไม่อย่างนั้นมันจะได้เป้นหัวหน้าฮู้ดดำอะไรนั่นหรือ? โดยเฉพาะเป็นกลุ่มที่มีมอริซ ร่วมก่อตั้งด้วย

















ดังนั้นหากผมไม่เป็นฝ่าย เริ่มเอาจริงก่อน ก็คงล้มเจ้าหมอนี่ไม่ได้แน่นอน อาวุธที่เอามาต้านกับมัน ผมก็คิดใว้แล้วว่าคงต้านเซต้าไม่อยู่

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นเพราะ ผมไม่ได้ต้องการเอาชนะมันด้วย"กำลัง" แต่ผมต้องใช้เวทย์ในการล้ม เพราะโดยทั่วไปแล้ว สายพละกำลังจะมีพลัง(ต้านทาน)เวทย์อ่อน

แต่ด้วยสเกลความเก่งของหมอนี่ ผมจำเป็นต้องใว้เวทย์ที่รุนแรง จึงใช้เวลาในการร่าย อาวุธที่เอามาใช้นี้ จึงมีประโยชน์เพียงถ่วงเวลามันเฉยๆ

"ถ้าตาย ก็ถือว่า เอ็งพลาดที่มาเจอข้าล่ะกัน"

















เวทย์นี้มีความรุนแรงมาก และยากต่อการควบคุม แต่ก็พอจะควบคุมวิถีไม่ให้ไปโดนดาวข้างล่างได้


แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ น่ากลัวกว่ามากนัก...























แสงสุกสว่าง จนเหมือนดวงอาทิตย์ดวงที่2 ความร้อนแรงของพลังเวทย์ แผดเผาสิ่งที่อยู่ใกล้จนเป็นธุลี..

ผมเชื่อว่า มันสว่างจนพวกคนบนดาวต้องมองเห็นแน่นอน