รูปของBenQ11

ผมรู้สึกว่าผมจะเข้ามาผิดเวลาเสียแล้ว...

















คราก่อนผมตั้งตัวไม่ทันเลยพูดอะไรไม่ทันคิด จริงๆคราวนี้ผมก็มีคิดเผื่อไว้แล้วนะ


แต่ไอ้นี่มันเกิดความขาดหมายของผม...


ผมจึงพูดออกไปเพื่อแก้สถานการณ์ว่า

















....ผมพูดผิดอีกแล้วสินะ.....

เอาเถอะไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ดูแข็งแรงขนาดนี้


แต่วันๆหายหัว มานั่งทำอะไรแบบนี้ไม่มาฝึกวิชากับผม แล้วเมื่อใหร่มันจะเก่งขึ้นล่ะเนี่ย??

แล้วตีหัวผมไปยังไงผมก็ไม่ลืมหรอกนะ ไม่ใช่การ์ตูนเซอวิสนะโว้ย


"โอเคๆ เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอก เรื่องแค่นี้เอง..."















ก่อนอื่นผมคงต้องพูดปลอบใจยัยเบอร์5ก่อนสินะ?


"เรื่องเล็กน้อยน่าอย่าใส่ใจเลย มันก็เหมือน ตอนวัยเด็กที่เราแอบดูหนังโป๊แล้วกำลังมีอารมณ์ร่วม ทันใดนั้นแม่เราก็เปิดประตูมาเห็นพอดีนั่นแหล่ะเหอๆๆ"

"ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายหรอกน่าเหอๆๆๆๆ"


มาคิดๆดูแล้ว ไอ้ที่ว่าเธอมีเชื้อผมตามที่เจ้าผู้ช่วยบอกมา หรือมันจะมีมูลหว่า??














เมื่อผมเข้าเรื่องสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับมารฝัน แต่ก็ดูจะไม่ค่อยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

เพราะยัยเบอร์5เองก็ไม่เคยเห็นมารฝันตัวเป็นๆเหมือนกัน แต่เพื่อนเธอที่ตอนนี้เป็นอันดับ2(ปัจจุบัน)เคยประมือด้วยครั้งหนึ่ง

ส่วนอันดับ1คนปัจจุบัน เห็นเขาว่าเป็นน้องชายของมารฝันซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า? เพราะได้ยินมาจากเพื่อนของเธออีกที

แต่ก็ดูน่าจะจริงเพราะ ไม่เคยมีใครเห็นอันดับ1คนปัจจุบันนี้เหมือนสมัยที่มารฝันยังเป้นอันดับ1อยู่ อาจจะมีความสามารถที่ใกล้เคียงกัน


ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปลองถามคนอื่นๆดู มันต้องมีคนรู้จักบ้างล่ะน่า

แต่ตอนนี้คงต้องกระตุ้นยัยเบอร์5ก่อน เขาว่ากันว่าคนท้อแท้ให้ตบหลัง คนสิ้นหวังให้ตบใหล่ คนเขินอายให้ตบตูด

"เอ้าพรุ่งนี้มาที่เดิมด้วยนะ "

เดจาวู ชัดๆ

หลังจากหาข้อมูลตามที่ต่างๆรอบโรงเรียน ก็ได้ข้อมูลบ้างไม่ได้ข้อมูลบ้าง

พอมารวบรวมกันแล้วก็พอจะได้ข้อมูลเพิ่มมาเล็กน้อย

มารฝัน ยังอยู่ในโรงเรียน(ยาน)นี้ แต่อาจจะอยู่ในนาม เพราะที่ผ่านมาก็ยังไม่มีใครเห็นตัวมารฝันกันเลยสักคน แม้แต่อันดับ3คนปัจจุบันก็ไม่เคยเห็นได้ยินแต่ชื่อ

แต่วีรกรรมของมารฝันยังคงอยู่ เนื่องจากชื่อมารฝัน นั้นมันมีที่มาเพราะความสามารถในการควบคุมความฝันทำให้มีกลุ่มคนบางกลุ่มเป็นสาวกมารฝันด้วย

จึงเป็นไปได้ที่มารฝันจะวนเวียนอยู่ในนี้...ว่าแต่ แค่ควบคุมความฝันมันจะได้เป็นอันดับ1ของโรงรียนเลยหรือ?















แต่อันดับ3ก็ได้ให้ข้อมูลที่น่าสนใจมาเหมือนกัน เพราะเธอไปแอบได้ยินว่ามีองค์กรลับๆที่กำลังเข้าคลอบงำ หมู่ดาวแถบนี้

และมีข่าวลือกันว่ามารฝัน เองก็ไปเข้าร่วมกับองค์กรนั้นเหมือนกัน

โฮ่...ยิ่งสืบยิ่งลึก...

ผมมีความรู้สึกว่า ผมชักจะเข้าใกล้ความวุ่นวายเสียแล้วแฮะ...


ผมควรจะหยุดอยู่แค่นี้ดีกว่าใหม?













เพื่อการประกอบการตัดสินใจอีกนิด ผมขอร้องให้ พัลซ่าช่วยหาข้อมูลเกี่ยวกับมารฝันซึ่งเธอน่าจะมีข้อมูลเกี่ยวกับนักเรียนที่ผ่านๆมาด้วย

แต่เธอก็บอกผมว่า เรื่องนี้ถือเป็นส่วนความลับของนักเรียนซึ่งคนที่จะมีสิทธิ์ดูเอกสารพวกนี้มีแต่ มอริส(ผู้อำนวยการ)เท่านั้นกับแต่ตอนนี้อาบิสจังเธอรักษาการณ์อยู่

ก็น่าจะไปขอข้อมูลมาได้ ซึ่งผมก็ขอข้อมูลของอันดับ1คนปัจจุบันไปด้วย



ระหว่างนั้นผมก็ใช้เวลาช่วงบ่ายกับการสอนวิชากับเซร่า

ระหว่างพัก เซร่าถามผมถึงเรื่องมารฝัน เธอได้ยินคนเขาคุยกันว่า ผมเที่ยวไปถามคนนู้นคนนี้เรื่องมารฝัน



แม้จะไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ แต่เธอก็บอกผมว่า

เมื่อหลายปีก่อนช่วงที่เธอมาแรกๆเธอเคยเห็นมารฝันกับ อันดับ1 ทะเลาะกันด้วย

เธอจำไม่ได้ว่าทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไรจำได้แต่จะแย่งอะไรกันนี่แหล่ะ?

ทำให้ผมตกใจไม่น้อย ที่คนเคยเห็นมารฝันอยู่ใกล้ผมแค่นี้เอง



















ในขณะที่ผมคิดอยู่ว่าจะใช้วิชาอ่านความคิดกับเซร่าเพื่อดูหน้าตามารฝันดีหรือเปล่า?

ก็มีคนโทรเข้ามือถือผมพอดี เบลคโทรมาหาผม บอกว่า อโลน อยากจะเจอผม?


จริงสิ คนที่น่าจะรู้อะไรมากที่สุดก็คงหนีไม่พ้น สะใภ้น้องนี่นา...


ไปๆมาๆดูตัวช่วยจะมีเยอะเหลือเกิน แถมคราวนี้อโลน บอกจะช่วยฟรีๆเสียด้วย

แต่เชื่อเถอะผมไม่ค่อยหวังอะไรฟรีๆจากอโลนอยู่แล้ว


อย่างน้อยผมก็รู้ว่าองค์กรลับอะไรนั่นมีอยู่จริงๆและมารฝันก็อยู่ในองค์กรนั้นด้วย


"อืม..กลุ่มหูดำ?...ชื่อช่างไม่ธรรมดา"






เบรค-"กลุ่มฮู้ดดำต่างหาก"



















อโลนบอกผมว่า เดี๋ยวก็เจอกลุ่มฮู้ดดำเอง...

เอ่อ..มันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลยนะนี่..

แต่ช่างเถอะ อย่างน้อยก็รู้ชื่อกลุ่มพวกนี้ เดี๋ยวออกไปตามหาเองก็ได้

อีกอย่างนานๆมาเยี่ยมเยือนเธอหน่อยก็ดี เห็นท่าทางแข็งแรงกับพฤติกรรมแปลกๆก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไร..


เดี๋ยวสิ!! ผมว่าผมดูไม่ผิดนะ??

อย่างนี้นี่เอง...ผมเข้าใจความหมายของไอ้แสบแล้ว....


ยังจำก่อนหน้านี้ที่ผมอธิบายถึงเผ่าเทพเจ้าได้ใหม?


นอกจากจะมีเงาดวงตาเป็นแกแลคซี่แล้ว "จำนวน"ก็ถือเป็นตัวบ่งบอกถึงขุมพลังของเผ่าพวกนี้ด้วย

จริงๆแค่แกแลคซี่เดียวก็มากโขแล้ว

ถ้าไม่เพิ่งดีๆแล้วก็จะไม่รู้เลยว่าอโลนมี2แกแลคซี่แล้ว...แสดงว่าก่อนหน้านี้พลังของเธอยังฟื้นฟูไม่หมดสินะนี่?














หวังว่าคงไม่มีมากไปกว่านี้นะ... ว่าแล้วผมก็ขอตัวก่อนดีกว่า


ก็ว่าอยู่ทำไมรู้สึกหนักๆตัว ที่แท้ก็เพราะถูกพลังของเธอกดดันอยู่นี่เอง


ผมว่าเบลคคงรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แต่มันเล่นไม่บอกอะไรเกี่ยวกับอโลนเลยสักอย่างแม้แต่ไอ้แสบกับฮิโซกะก็ไม่ค่อยมีใครอยากพูดถึงอโลนกันเลยแฮะ


ช่างเถอะผมไปเคลียร์เรื่อง มารฝันดีกว่า ยุ่งเรื่องเผ่าเทพเจ้าไปก็มีแต่หายนะ..















เมื่อถึงที่นัดหมายของผมกับพัลซ่า โชคดีที่พัลซ่าได้ข้อมูลมาจากอาบิสจัง



แต่ก็เท่านั้น...เพราะข้อมูลของมารฝันและอันดับ1พัลซ่าไปเอามานั้น....ถูกลบไปก่อนหน้านั้นแล้ว


รู้ใหมว่าผมคิดอะไรอยู่?


หากตามที่พัลซ่าบอกใว้ว่า ข้อมูลพวกนี้มอริส(ผู้อำนวยการ)เป็นคนเดียวที่ดูได้


แสดงว่าคนที่ลบข้อมูลล่วงหน้านั้นก็ต้องเป็นมอริสอย่างไม่ต้องสงสัย



ผมติดกับดักเส้นทางของมอริสแล้วสินะ?

ดูเหมือนผมจะถอยหลังไม่ได้ซะแล้ว


มันเป็นไปตามที่อโลนบอกจริงๆ ผมเจอ"กลุ่มฮู้ดดำ"จริงๆ


แต่มันเล่นมาหาผมเองเลย แสดงว่ามีกลุ่มสาวกของ ฮู้ดดำอยู่ในโรงเรียนนี้จริงๆสินะ?














ตามที่ผมบอกไปตั้งแต่ช่วงต้นว่าวันนี้ผมอารมณ์ไม่ดีตามสภาพอากาศ

ทั้งๆที่ตั้งแต่เช้ามีเรื่องน่าสนุกน่าตื่นเต้นทั้งวัน















แต่หลังจากนี้ ความสนุกนั้นคงได้จบลงแล้ว




"พัลซ่า!!!!"

ผมเกือบจะตั้งสติไม่ได้หากพัลซ่าเป็นอะไรไป


แต่เมื่อมองดีๆแล้ว มันเป็นเพียงรอยกระแทกเล็กๆซึ่งดูจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตเธอ


ถึงกระนั้นผมก็ยังไม่วางใจเพราะผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร?


แต่เชื่อเถอะ ไม่นานนักเดี๋ยวผมก็รู้
















อย่างนี้นี่เอง....มันคือเวทย์มนต์...


















จากข้อมูลที่รวบรวมมาได้ จนถึงเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมอนุมานขั้นต้นใว้ก่อนว่า

เจ้าฮู้ดดำนี่ "อาจจะ" เป็น"มารฝัน" และหากเป็นมารฝันจริง

เวทย์ที่โจมตีพัลซ่าและผมนั้นก็ควรจะเป็นเวทย์เกี่ยวกับการควบคุมความฝัน

...มันคือความคิดขั้นต้นที่เกิดขึ้นด้วยความกระทันหัน

เพื่อความแน่ใจผมจึงตรวจสอบอาการพัลซ่าให้แน่ชัดว่าแค่เพียงหลับไปจริงหรือเปล่า?


ส่วนไอ้หมอนั่นผมก็ปล่อยให้ เจ้าผู้ช่วยที่คอยซุ่มตามผมอยู่ตลอดจัดการแทนไปก่อน


พัลซ่าสำคัญกว่า..

แต่ก็อย่างว่า ไม่มีอะไรเป็นไปตามที่คิดง่ายๆ ไอ้เจ้าฮู้ดดำมันไม่ได้มาคนเดียว

ดันมีพรรคพวกมาช่วยเบี่ยงเบนให้ เจ้าหมอนั่นหนีอีก

ท่าทางผมคงต้องผละจากพัลซ่าชั่วคราวก่อนเสียแล้ว

















ผมกับเจ้าผู้ช่วยจึงแยกกันตามจับกลุ่มฮู้ดดำ

แน่นอน ไอ้ตัวการผมขอจับเอง

















จากข้อมูลที่ได้จากหมอนี่ ก็ได้รู้ว่าเจ้านี่ไม่ใช่ "มารฝัน" เป็นเพียงลูกศิษย์ที่ได้รับวิชาและออกหาสาวก

โดยใช้พลังแห่งความฝันในการชักจูง

หลายคนคงรู้อยู่แล้วว่าเวทย์มนต์ใช้กับผมไม่ได้ จึงต้องถามโดยละเอียด

จึงขอสรุปแบบง่ายๆก็แล้วกันว่า คนที่ถูกพลังเวทย์ความฝันเข้าไปก็เหมือนคนเสพติดกับความสุขในการฝันจนไม่อยากตื่น แม้ตื่นแล้วก็อยากจะกลับไปฝันอีก

มันเป็นทางเลือกทางหนึ่งสำหรับคนที่ต้องการหลีกหนีความจริงที่เจ็บปวดของตัวเอง หรือยังไม่รู้ว่าการใช้เวลาอยู่ในความฝันที่เพียบพร้อมมันมีความสุขอย่างไร?


เพียงแต่ตัวมันก็ยอมรับว่า เป็นเพราะตัวเองได้พลังนี้มีใช้ เลยทำให้ตัวเองหลงระเริงในพลังจนใช้มั่วซั่ว

พอได้ยินเรื่องผมตามหากลุ่มตัวเองก็เลยอยากทำเท่ห์ๆเฉยๆ....


อืม...ดูท่ามึงจะทำเท่ห์ผิดคนนะ...



"ข้าไม่นิยมอ่านความคิดของพวกตัวผู้ว่ะ ดังนั้นถ้าไม่อยากทรมาน ข้าถามอะไรก็ตอบมาโดยดีเถอะนะ..."

เมื่อได้ข้อมูลเบื้องต้นแล้ว ผมจึงเก็บเจ้าหมอนี่ใว้ก่อนเพราะยังมีอีกหลายคำถามโดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับ องค์กร และมารฝัน

แต่ตอนนี้ผมต้องหาวิธีปลุกพัลซ่า ซึ่งเจ้าฮู้ดดำนี่บอกผมว่า เวทย์ฝันนี้ไม่ได้มีอันตรายอะไร(ถ้าไม่นับว่าจะติดใจอยากอยู่ในความฝัน)

แถมพลังที่มันใช้ก็เป็นเพียงเล็กน้อย ผู้ที่ถูกพลังนี้จะหลับไปประมาณ18-20ชั่วโมง

แต่มันก็นานเกินพอที่จะเสพความสุขในความฝัน

เมื่อผมกลับไปหาพัลซ่า ก็พบเจ้าผู้ช่วยรออยู่ก่อนแล้ว....ไม่เป็นไรแม้จะจับอีกคนไม่ได้ก็เถอะ
























เพื่อจะหาวิธีปลุกพัลซ่าผมจำต้องใช้พลังอ่านความคิดกับเธอ

สำหรับพัลซ่าเป็นข้อยกเว้นที่ผมเลือกที่จะใช้พลังนี้ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะผมที่ทำให้เธอต้องพลอยโดนหางเลขด้วย

มันทำให้ผมเห็นว่าเธอกำลังฝันถึงอะไรอยู่

ในฝันของเธอนั้น ผมได้เห็นในสิ่งที่เธอต้องการทุกๆอย่าง...

ทุกๆอย่างที่เธอไม่เคยมีตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

มันเป็นความฝันที่เติมเต็มชีวิตของเธอมาก....


















มันเป็นความสุขของพัลซ่าที่ผมเห็นแล้ว ผมรู้สึกว่าผมคงฝันร้ายแน่ๆถ้าปลุกเธอให้ตื่นจากภาพลวงตา....



.....นี่น่ะหรือพลังของมารฝัน?....















จบวัน

ห๊ะ นั่นใครเอาผ้าคลุมหัวเขียวมาใส่อะ 5555

รับคริสมาส

เซกซี่เลดี้

แฮปปี้ คริสมาสเด นะค้าบบบบบบบบ

Happy New Yeas 2013ครับเหอๆๆ

เมื่อคืนไม่ได้ไปใหนเลยนั่งจุดพลุดูเองทที่บ้านกับลูกสาวเหอๆๆ







รูปบนล้อเล่นอิๆๆ



ปีใหม่นี้อากาศดีมากเหมาะแก่การกอดคนสำคัญของเราเพิ่มความอบอุ่นให้กันและกันเหอๆๆ

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx



ผ่านพ้นเวลาไป20ชั่วโมงแล้ว ก็คงใกล้ได้เวลาที่พัลซ่าจะตื่นแล้วกระมัง?


น่าแปลกที่ตอนนี้ผมติดต่อไอ้แสบ ไม่ได้เลย ในเวลาสำคัญๆแบบนี้มักจะเป็นอย่างนี้ทุกทีจริงๆ

คนที่ผมติดต่อได้ก็มีเพียงอาบิสจัง ซึ่งผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟังพร้อมฝากหาข้อมูลบางอย่างซึ่งเธอก็รับปากว่าขอเวลาสักพัก



ผมพูดคุยกับเด็กๆเกี่ยวกับพัลซ่าโดนพลังวิชามารฝัน...ผมก็ไม่อยากจะคิดมากนะ


แต่ผมแอบดูท่าทีของควอซ่าแล้ว ดูเธอจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับแม่ตัวเองเลยจริงๆ..



















ตอนนี้ผมยังชั่งใจอยู่กับเรื่องมารฝัน...ไม่สิ กลุ่มฮูดดำอะไรนั่นต่างหาก ว่าตกลงมันคืออะไรกันแน่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมารฝัน?


เพียงแต่ผมกำลังคิดอยู่ว่าผมควรจะไปยุ่งย่ามกับกลุ่มนั้นดีใหม? มันจำเป็นหรือเปล่า?

เพราะจากที่ผมสอบถามไอ้เจ้าลูกศิยษ์มารฝันแล้ว ก็เข้าใจว่าองค์กรนี้ก็ไม่ได้เน้นมุ่งร้ายอะไร

เพียงแต่การสร้างฝันให้คนมีความสุขมันดูออกจะเลื่อนลอยยังไงไม่รู้?

หวังว่ามันคงไม่ใช่ทำให้ทุกคนอยู่กับความฝันสร้างความสงบสุขนะ...ไม่งั้นคงไปซ้ำกับมุกนารูโตะเป็นแน่แท้


แต่ก็ใช่ว่ามันจะไม่ดีนะ เพราะสิ่งที่ผมเห็นในความฝันของพัลซ่านั้น ก็นับว่าเธอสมควรได้รับความสุขนั้นเหมือนกัน

ไม่นานนักอาบิสจังก็มาถึง พร้อมๆกับพัลซ่าที่ลืมตาตื่นขึ้นมา
















หลังจากที่เชคดูอาการพัลซ่าเบื้องต้นแล้วก็ไม่พบสิ่งปกติใดๆ ดูเหมือนเธอจะอารมณ์ดีสดชื่นด้วยซ้ำ

และที่สำคัญอาการตื่นกลัวผู้ชายเธอจะหายไปแฮะ...ก็แหงล่ะในฝันที่ผมเห็นนั้น เธอใกล้ชิดผมเอามากๆเลย..

เธอเล่าให้ผมฟังถึงฝันที่เธอสามารถจดจำได้ทุกๆอย่าง เหมือนเป็นเรื่องที่ประสบพบมาจริงๆ

...ผมเข้าใจดี เพราะผมเห็นกับตามาแล้ว ทั้งแม่ของเธอ ตาของเธอ แม้แต่ควอซ่า ลูกของเธอ

รวมไปถึงคนรอบข้างเธอ มันเป็นความฝันที่เพียบพร้อมจริงๆ

หากใครที่เคยรู้ถึงประสบการณ์ร้ายๆของพัลซ่ามาก่อนก็คงจะยอมรับได้กระมังว่า มันต่างจากที่เป็นอยู่มากมายเพียงใด?


....แน่นอนเมื่อเธอตื่นมาก็ต้อง พบเจอกับความจริงที่อยู่ตรงหน้า..

แล้วเธอจะเลือกทางใหนล่ะ?














อดีตเป็นเครื่องเตือนใจ ถึงการก้าวเดินไปสู่อนาคต..มันทำให้เรารู้จักเรียนรู้การใช้ชีวิตข้างหน้า


แต่กับพัลซ่า...ผมไม่แน่ใจ...เพราะอดีตยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่จนถึงทุกวันนี้

แม้ภายนอกเธอจะดูแข็งแกร่งดั่งเพชรกล้า(ในสายตาผม) แต่มันก็เป็นเพชรที่เปราะบางเมื่อเทียบกับความโสมมที่บีบอัดเธอมาตลอด

ผมมองดูหน้าพัลซ่าที่เกิดความละอายกับความสุขชั่วครู่ของเธอเป็นแน่แท้ ที่เธอคิดถึงลูกสาวของเธอในความฝันกับความเป็นจริง


...ผมรู้ดีว่าตอนนี้ผมไม่ควรไปยุ่งกับการตัดสินใจทางความคิดของเธอ












เมื่อพัลซ่าตื่นขึ้นมาแล้วและแลดูเธอจะไม่มีปัญาหทางร่างกายอะไร ผมก็บอกให้ทุกคนแยกย้ายกันไปก่อน

ปล่อยให้พัลซ่าพักผ่อนอีกหน่อย(แม้จะหลับมาเต็มอิ่มแล้วก็เถอะ)


ผมพูดคุยกับ อาบิสจังเกี่ยวกับมารฝันและกลุ่มฮูดดำ ก็ได้ความว่า

มารฝันเป็นคนลึกลับมากๆแม้แต่เธอเองก็ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็เคยเป็นนักเรียนอันดับ1ของที่นี่มาก่อน

ส่วนทำไมมาอยู่ในรายชื่อตามสืบนั้น เธอเองก็ไม่ทราบได้เพราะปกติคนที่อนุมัติงานหรือคัดเลือกงานพวกนี้เป็นหน้าที่ของ3พี่น้อง

ส่วนเธอมีหน้าที่ในการดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนอย่างเดียว จนกระทั่ง มอริซตายนี่แหล่ะ เธอจึงมารักษาการณ์แทน แต่การรับงานต่างๆก็ไม่ใช่หน้าที่ของเธออยู่ดี

แต่อาบิสจังก็ทิ้งท้ายใว้หน่อยว่า โดยทั่วไปการรับงานนั้นจะเกิดจากการร้องขอ ของผู้เสียหายหรือผู้ได้รับผลกระทบ

และมีบางส่วนที่เหล่า3พี่น้องเล็งเห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้นโดยบุคลหรือกลุ่มบางกลุ่มด้วยตัวเอง จึงจะออกหนังสือรับงานได้

ซึ่งข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับงานที่เธอไปค้นหาตามที่ผมขอนั้น ยังไม่มีงานตามสืบมารฝัน และก็ยังไม่มีการร้องเรียนอะไรเกี่ยวกับกลุ่มฮู้ดดำ

ดังนั้นถ้าผมจะทำอะไรก็อยากให้คิดให้ดีก่อน..

ผมนั่งคิดอยู่สักพักว่าจะเอายังไงดีเกี่ยวกับเรื่องนี้?

อา...นั่นสินะ ในเมื่อมันยังไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรแล้ว ผมจะไปยุ่งทำไมหว่า??

จากประสบการณ์ผมที่ผ่านมา มันทำให้ผมเข้าใจโลก(จักวาล)ได้อย่างหนึ่งว่า ไม่มีสิ่งใดสมบูรณ์แบบแม้ว่า ผู้คนจะถวิลหามันสักเท่าใดก็ตาม

นั่นเพราะอะไร? เพราะโลก(จักวาล)นั้นแปลเปลี่ยนและเคลื่อนที่ไปตลอดเวลา

ความสมบูรณ์แบบที่ว่านั้นมันก็เป็นเพียงการปรับตัวให้คงอยู่กับสภาพของความเป็นไปของโลก(จักรวาล)เท่านั้นเอง

หาใช่ความสมบูรณ์แบบจริงเพราะมันก็เพียงประเดี๋ยวประด๋าวเวลาผ่านไปไม่นาน มันก็ไม่สมบูรณ์แบบอีกต่อไป และมันก็จะยังคงเป็นอย่างนั้นตลอด

จากจุดที่เราอยู่หากเห็นว่ามันสมบูรณ์แบบ แต่แค่ย้ายไปอีกตำแหน่งหนึ่งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้วบางทีอาจจะเป็นภัยเลยก็ว่าได้

การใช้ความฝันสร้างความสุขก็เหมือนกัน มันหาใช่ความสมบูรณ์แบบผมรู้ดี...แต่ ไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีประโยชน์..

จะบอกว่าผมเอนเอียงกับพลังของมารฝันก็ไม่ถึงขนาดนั้น หากเป็นคนอื่นๆที่โดนพลังนี้ ผมอาจจะไม่เห็นด้วย

แต่พอดีพัลซ่าคือผู้รับเคราะห์ และผมก็ไม่สามารถสรรค์หาคำใดมาลบล้างเรื่องนี้ได้หากเธอเลือกที่จะเสพติดความฝันต่อ..














กลุ่มฮู้ดดำมันจะยังมีอยู่ต่อไปหรือไม่ ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม ไปยุ่งเอาตอนนี้ก็มีแต่เรื่องปวดหัวจริงๆ

ทำก็ทำฟรีเพราะยังไม่ได้ประจุเป็นงาน แค่ก้าวขาไปแหย่นิดเดียว ก็เกิดเรื่องแล้ว...

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมไม่ได้บอกใคร ลึกๆแล้วผมก็เริ่มหวนคิดถึง

ในขณะที่ผมยังคิดไม่ตกนั้น พัลซ่าเธอก็ปรากฏตัวต่อหน้าผม















พัลซ่าบอกผมว่า เธอรู้ว่าผมกำลังคิดเรื่องของเธออยู่ แต่เธอก็ไม่อยากให้ผมเป็นห่วงเธอมาก

เธอเพียงแค่ไขว้เขวเล็กน้อย และขอเวลาหน่อย เธอยอมรับว่าควอซ่าในความฝันของเธอนั้นเป็นแบบที่เธอรักมากๆ

มากจนเมื่อเธอลืมตาตื่นแล้วก็รู้สึกใจหายที่ได้เห็นความเป็นจริงของลูกสาวตัวเอง อันเหมือนตราบาปของชีวิตเธอ

อืม..มันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายกับพัลซ่าจริงๆให้ตายสิ


ว่าแต่เธอรู้ได้ไงหว่า?ว่าผมคิดเรื่องเธออยู่?



"เอาเถอะใหนๆก็มาแล้วก็อย่ายืนคุยเลย มานั่งตรงนี้สิมามะเหอๆๆ"


ในความฝันของพัลซ่าเธอชอบนั่งตักผม แต่ผมก็อยากให้เธอรู้ว่าในความเป็นจริงมันรู้สึกดีกว่าในฝันอีกนะเหอๆๆ

ผมได้พูดในสิ่งที่ผมเห็นในความฝันของพัลซ่าในแบบที่เธอพึงพอใจ มันคงทำให้เธอสับสนเล็กน้อยว่า เธอยังฝันอยู่อีกหรือเปล่า??
















...ก็คงจะเป็นอย่างนั้นกระมัง? แต่ผมเชื่อว่าเธอคงรู้ตัวเองอยู่ เพราะในความฝันของเธอนั้นเธอได้ติดอยู่กับความฝันคิดบวกอยู่อย่างเดียว

มันต่างจากตอนนี้เวลานี้ มันมีอารมรณ์ความรู้สึกที่มากกว่าความสุข มันมีทั้งความสับสน ความเกลียด(ตัวเอง)และอื่นๆ

ผมเปลี่ยนเรื่องพูดคุยกับเธอถึงความสำคัญของชีวิต ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าจะอธิบายให้เธอได้เข้าใจได้มากใหม? เพราะเธอเองก็พูดถูกเรื่องพวกนี้มันต้องใช้เวลา

แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะนานเพียงใดนานแค่ใหน? ผมไม่อยากให้พัลซ่าเลือกทางที่เป็นผลร้ายต่อตัวเธอเอง















แต่ผมเองก็ทิ้งท้าย ให้คำมั่นสัญญากับพัลซ่า ว่าไม่ต้องห่วงผมจะปกป้องเธอเอง

ให้ผมได้เป็น...."พ่อ" ของเธอ เหมือนที่เธอฝันถึงตัวตนของผมในแบบที่เธอต้องการเถิด...

คงคิดไม่ถึงกันสินะว่า พัลซ่ามองผมเป็นแบบนั้นเหอๆๆๆ

ซึ่งก็ดีผมเองก็พอใจกับสถานภาพนี้กับพัลซ่าเหมือนกัน


แต่เอ๊ะ!!! อย่างนี้ควอซ่าก็ถือว่าเป็นหลานผมน่ะสิ??เหอๆๆT_T

หลังจากที่แยกกับพัลซ่า ผมยืนดูพัลซ่าเดินลับตาไปใจผมก็พลันนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตของผมเองที่ผ่านมา...

ยังไงๆผมก็ทำใจยอมรับให้คนที่ผมสนิทชิดเชื้อด้วยได้รับผลกระทบที่เกิดจากผมเป็นเหตุไม่ได้จริงๆ เหมือนเป็นจุดเปราะบางสำหรับผม

ในอดีตบ่อยครั้งที่ผมเคยพยายามหลีกหนีความใกล้ชิดกับใคร

แต่สุดท้ายผมก็กลับไปสู่การไขว่คว้ามิตรภาพเสมอจนรู้ตัวเองนานแล้วว่าผมเป็นสิ่งมีชีวิต ที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวแต่ต้องพบพานกับความสัมพันธ์ต่างๆเสมอมา

...ช่างเถอะพล่ามเรื่องตัวเองไปก็เท่านั้น หน้าการเป็น"ผู้เฝ้าดู"ที่ผมทอดทิ้งมันไปนาน ดูเหมือนจะเป็นเรื่องหลอกตัวเองเหมือนกันสินะเหอๆๆๆ



จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมคิดได้อย่างหนึ่ง ผมคิดว่าควรจะพอเจ้าลูกศิษย์มารฝัน(มันบอกแบบนัน)ไปส่งเสียหน่อย

เผื่อฟลุ๊คได้อัดมัน(มารฝัน)สักที โทษฐานมาทำเด็กของผมเกิดความไม่สบายใจเหอๆๆๆ แบบว่าอยากหาเรื่องอ่า

ได้เวลาเรียกใช้บริการเจ้าลูกศิษย์นี่แล้ว เพื่อเป็นการปกปิดเรื่องที่ผมจับเจ้าหมอนี่ใว้อยู่ ผมจึงใช้วิธีถ่ายรูปไปให้เซร่าดูว่ารู้จักเจ้าหมอนี่หรือเปล่า?

มันอาจจะเป็นมารฝันเองก็ได้แต่โกหกว่าไม่ใช่..












ระหว่างนั้นผมก็สอบถามถึงแหล่งกบดานหรือฐานทัพหรือที่ตั้ง จะอะไรก็แล้วแต่ ที่มารฝันมันไปกบดานซ่อนตัวอยู่

ก็ได้ความว่ามารฝันอยู่ในองค์กรฮู้ดดำโดยเป็นผู้นำของเหล่าหัวหน้าสาขา แน่นอนว่า กลุ่มนี้มีมาสักพักแล้วแต่มันแฝงอยู่ในมุมมืดของสังคมทุกหนแห่ง

กลุ่มนี้มีความเชื่อในเรื่องจุดจบของจักรวาล..ไม่สิ ความเชื่อเกี่ยวกับการรุกรานจากจักรวาลข้างๆต่างหาก

อืม..ก็พอจะเข้าใจนะเรื่องพวกที่หลุดมาจาก จักวาลข้างๆ แต่พวกนี้ก็มีน้อยมากแล้วก็แทบจะเป็นไปได้ยากที่จะหลุดเข้ามาได้โดยถูกแส้จักรวาลฟาดถ้าไม่แข็งแกร่งจริงๆคงข้ามมาไม่ได้ง่ายๆ

แถมมันเป็นดินแดนของสงครามแสนปี

ถ้าไม่รบรากันจนตาย ก็คงถอดใจกลับไปสู่จักวาลตัวเองไปแล้วกระมัง




เมื่อผมให้เซร่าดูรูปถ่ายแล้วก็ได้ความว่าเธอไม่รู้จักเจ้าหมอนี่จริงๆด้วย

"อืม...ไม่ใช่มารฝันจริงๆด้วยแฮะ"












กลับเข้าเรื่อง กลุ่มฮู้ดดำอีกหน่อย ถ้าหากเรื่องที่เจ้าหมอนี่บอกเป็นความจริง กลุ่มฮู้ดดำจะเป็นองค์กรของพวกชนชั้นสูงที่มีพวกนักลงทุนร่วมกลุ่มอยู่

ก็ไม่ได้แปลกใจเท่าใหร่เพราะไอ้พวกกลุ่มลับๆล่อๆพวกนี้มักจะมีนายทุนร่วมอยู่เสมอๆเป็นปกติของทุกแห่งหน

แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ เขตที่กลุ่มฮู้ดดำอยู่นั้น ดันเป็นเขตปกครองพิเศษของเหล่า ชนชั้นสูงทางฐานะ(ไม่ใช่ทางเผ่าพันธุ์นะ)

เพราะฉะนั้นการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกลุ่มนี้ค่อนข้างจะมีเรื่องยุ่งยากมากๆ เพราะมันมีหลายฝ่ายเกี่ยวพันกันทางธุรกิจ

แน่นอนผมไม่สนใจเรื่องพวกนี้ แต่ผมกลับกังวลถึงคนใกล้ตัวผมเสียมากกว่า

ดังนั้นมันต้องมีแผนที่ดีในการเข้าไปถึงตัวองค์กรนี้

ผมใช้ข้ออ้างจากใบงานตามสืบมารฝัน ในการเข้าถึงพวกมัน แต่ก็ต้องได้รับการอนุมัติจาก สองพี่น้องเสียก่อน

ซึ่งตอนนี้ก็เหลือแค่เบลค ผมไปร้องขอให้มันลงชื่ออนุมัติ แต่ไอ้บ้านั่นดันเล่นตัวบอกว่าไม่ใช่เรื่องของมันแถมมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะอนุมัตงานนี้ไห้

มันทำให้ผมต้องใช้ไม้ตาย...


ผมเชื่อว่าเจ้าบ้านั่นมันแอบชอบพี่สะใภ้ตัวเองแน่นอน ดูก็รู้ ดังนั้นถ้าได้อโลน ช่วยขอร้องมันต้องยอมแน่นอน(มั้ง?)

แต่อโลนนี่ก็ใช่ว่าจะขอร้องกันง่าย เพราะเธอเป็นคนที่ต้องแลกเปลี่ยนอะไรด้วยเสมอ แม้ก่อนหน้านี้เธอจะช่วยหลายอย่างฟรีๆก็เถอะ..

ผมรับปากและให้สัญญากับเธอหากเธอช่วยผมขอร้องเรื่องอนุมัติงานนี้ แต่ต้องไม่ใช่เรื่องการออกไปข้างนอก และต้องไม่ทำร้ายผู้อื่น และเป็นเรื่องที่ผมสามารถทำได้ด้วย

เมื่อเราตกลงเงื่อนไขกันได้แล้ว อโลนก็ทำตามสัญญาที่ให้ใว้

ผมมองดูหน้าเบลคที่เรียบเฉยแต่ตอบตกลงแบบง่ายดาย...

มันทำให้ผมประหลาดใจสุดๆยังกะเบลคมันโดนสะกดจิตเปลี่ยนความคิดไปเลย จะบอกว่าเป็นเพราะคนที่ตัวเองแอบชอบร้องขอก็เถอะ มันดูผิดปกติจริงๆ

หรือว่านี่คือพลัง Dark energy หรือเปล่าหว่า??

















ผมติดต่อทุกคนเพื่อจะสั่งเสียเรื่องต่างๆ ยามที่ผมไม่อยู่ เช่นพวกหนังกับเกมที่จองใว้ เผื่อกลับมาไม่ทันรับของเดี๋ยวจะพลาดยาว

จะมีก็แต่ควอซ่าที่ผมติดต่อไม่ได้...ผมพยายามคิดในแง่บวก เธออาจจะไม่สะดวกหรือไม่เห็นว่าผมติดต่อไปก็ได้กระมัง?

ในที่สุดผมก็ได้ใบงานอนุมัติตัวเต็มมาผมจึงรีบออกเดินทางทันที

แต่อะไรๆก็ไม่ได้เป็นดังที่คิด เพราะมี2หน่อ..ไม่สิอาจจะมากกว่านั้นที่ อยากตามไปด้วย..












เพิ่งจะเห็นยัยเบอร์5เอาวันนี้ เธอบอกว่า หลังจากที่ได้ยินเรื่องของพัลซ่า เธอก็พอจะเดาได้ว่าผมคิดอะไรอยู่

เธอจึงไปเตรียมตัวเอาอุปกรณ์เสริมสำหรับการต่อสู้ และเมื่อผมติดต่อไปหาเธอเธอจึงรีบรุดมาดักผมก่อนทันที..

อืม..เดี๋ยวนี้ยัยนี่รู้ใจผมขนาดนั้นแล้วเหรอนี่??

ยัยเบอร์5เสริมอีกว่า คราวนี้เธอมั่นใจว่าจะแก้ไขตัวเองไม่ประมาทเหมือนเมื่อคราวก่อน รวมไปถึงพลังของเธอก็กลับมาแล้ว


ไม่เหมือนตอนที่อยู่บนดาวอากิบะ(เป็นดาวที่ลงไปซื้อของฝากระหว่างกลับจากภาระกิจดาวโอเวอร์มายด์)ที่ต้องคอยให้ผมคอยช่วยเหลือเธอตลอด


อืม..คราวนี้อาจจะเบากว่าก็ได้ แต่เรื่องช่วยเหลืออะไรนั่นมันก็เป็นเรื่องที่ปกติเขาทำกันไม่ใช่เหรอ?=3=

ส่วนเซร่านั้น เธอบอกผมว่า สำหรับเธอพัลซ่า ถือเป็นพี่สาวที่ดีมากๆคนหนึ่ง และควอซ่าเองก็เป็นเพื่อนคนแรกของเธอด้วย

เมื่อพัลซ่าถูกทำร้าย(เธอเข้าใจแบบนั้น) เธอก็อยากจะไปกับผมเพื่อช่วยจับตัวมารฝัน

และที่สำคัญ เธอเคยเห็นหน้าของมารฝัน หากพาเธอไปด้วยจะต้องเจอตัวได้ง่ายแน่นอน


ผมเข้าใจความรู้สึกของเธอนะ แต่ผมก็บอกกับเซร่าตรงๆไม่ได้หรอกว่า เธอจะเกะกะสำหรับผมเปล่าๆ














ในขณะที่ผมพยายามหว่านล้มเซร่า ที่กำลังเอาแต่ใจ

ก็มีใครสักคนเข้ามากลางวงสนทนา


เป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย จนผมไม่ทันระวังตัวว่าเป็นใครทั้งๆที่ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน..

นั่นสิ เธอคือใคร??

ผมว่าผมไม่เคยเห็นนักเรียนหรือครูที่ใหนหน้าตาแบบนี้นา...













.....




...



..


เจ้าผู้ช่วย!!??


เจ้าผู้ช่วยบอกผมว่า เธอมีหน้าที่คอยติดตามผมอยู่แล้วดังนั้นอย่าแปลกใจที่เธอจะตามผมไปด้วย

...เอ่อ...ประเด็นที่ผมตกใจมันไม่ใช่ตรงนั้นนะ..
















น่าอายจริงนี่ผมพลาดเรื่องเจ้าผู้ช่วยนี่ไปได้อย่างไร??

แต่ก็อย่างว่าอะนะจักรวาลนี้มักมีเรื่องคาดไม่ถึงเสมอ แม้แต่เรื่องใกล้ตัวอย่างนี้ผมยังไม่เอะใจเลยแม้แต่น้อย

ผมจึงได้ทีหันไปบอกกับเซร่า ว่าทุกอย่างล้วนเกิดเรื่องคาดไม่ถึงเสมอ ต่อให้ผมอยู่มานานแสนนาน แต่ถ้าเลือกที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า

ทุกสิ่งที่ต้องเผชิญก็ล้วนเป็นสิ่งใหม่ๆเสมอ...ดังนั้นผมจึงอยากให้เซร่า(และควอซ่า)ช่วยดูแลพัลซ่าแทนผมในขณะที่ผมไม่อยู่จะดีกว่า

เพราะอาจจะมีกลุ่มผู้ไม่หวังดีวกกลับมาอีกก็ได้(แน่นอนผมโกหก:p)

ผมสังเกตเห็นเซร่าทำท่าทางไม่ค่อยพอใจ แต่เธอก็ตอบรับเข้าใจแต่โดยดี...

ก่อนเดินทาง

ผมย้ำเซร่าให้คอยดู ของที่ผมสั่งใว้อีกครั้ง ไงๆเธอก็คงชินแล้วกับคอลเลคชั่นของผมแล้วกระมัง??

แต่ผมก็ย้ำหนักแน่นให้เธอคอยดูแลพัลซ่าด้วยนะ

ถึงกระนั้นผมก็ ติดต่อให้อาบิสจังช่วยดูแลเด็กๆอยู่แล้ว...

คิดแล้วก็เกรงใจอาบิสจังเหมือนกันแฮะ..งานเธอก็เยอะอยู่ผมก็ยังจะไปรบกวนเธอบ่อยๆอีก


สงสัยต้องรีบไปรีบกลับ+ของฝากดีๆเสียหน่อย เอาเป็นโต๊ะเครื่องแป้งดีใหมหว่า??

เมื่อทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว


"เอ้า!!ออกเดินทางกันเถอะ เริ่มเย็นแล้วล่ะ..."












อ้อ...ยังมีอีกเรื่องที่ผมคาใจมากๆเลย...


...


...


...


เธอคือเจ้าผู้ช่วยคนนั้นจริงๆเหรอ??












จบวัน

วันที่ 1

วันที่ 2